Plattdüütsch in’n Kinnergoorn

„Moin, moin, leewe Lüüd, wi snackt Plattdüütsch hüüt!“, so klingt dat Maandags in Wulfsen in’n Kinnergoorn. Dree bet söss Johrn sünd de Jungs un Deern old, de jede Week mit Fru Timm tosamen Plattdüütsch singt un speelt un snackt.
In’n Kinnergoorn in Wulfsen künnt de Kinner sik morgens utsöken, wat se maken wüllt. Dat ward in’n Morgenkreis besnackt, un denn gaht de Lütten in de enkelten Gruppen, un dor mööt se denn ok blieben. „Dat öberleggt se sik jümmers ganz genau“, meent Silke Bruns, de dat Leit vun den Kinnergoorn hett. „Veele Kinner freit sik al up Maandag, wenn se platt snacken künnt. En poor sünd jümmers ganz truurig, wenn de Stunn to Enn is.“
„Plattdüütsch in’n Kinnergoorn - wat sall dat denn?“, ward villicht de een oder anner sik fragen. „Ihr müsst mit euren Kindern Hochdeutsch sprechen, damit sie es in der Schule leichter haben!“, düssen Satz hebbt de Grootöllern al höört un se hebbt dat an Kinner un Kinneskinner wiedergeben. Dor weet Fru Bruns un Fru Timm ganz veel to to seggen. As düsse Satz in de Scholen seggt worden is, geev dat Kinner, de bloots en Spraak kennen: Platt. Allens üm jüm to wöör plattdüütsch, un Hoochdüütsch wöör en Fremdspraak. Düsse Kinner hebbt also bloots een Spraak kennenlehrt. Dat is hüüt ganz anners. Hüüt ward öberall Hoochdüütsch snackt, un dat sall sik ok nich ännern. Wenn aber to Huus ok Platt snackt ward, wasst de lütten Kinner glieks mit twee Spraken up, un dat hett veele Vördeele.
Veele Öllern weet dat al, wat kloke Lüüd rutfunnen hebbt:
• Lütte Kinner lehrt ganz licht twee un mehr Spraken.
• Se hebbt keen Angst, wat verkehrt to maken, un se speelt mit de Wöör.
• Dat Spraakzentrum in’t Gehirn bild’t sik beter un grötter ut.
• Se lehrt lichter as annere de Fremdspraken, de se later bruukt.
„So viele Sprachen ich spreche- soviel mal bin ich Mensch!“, hett en kloken Minschen seggt, un so is dat woll ok.
„Worüm laat wi de lütten Kinner denn nich glieks Englisch oder Französisch lehren?“ Up düsse Fraag antert Gisela Timm un Silke Bruns: “Ja, wenn dat jo’n Mudderspraak is, denn is dat wunnerbor! Wenn ji aber Fehlers dorbi maakt, is dat böös!“ Plattdüütsch künnt hüüt noch veele Lüüd, un dat is en Spraak, de mit Hoochdüütsch eng verwandt is. Plattdüütsch is denn ok en Stück Heimat, un dor wasst en Stück Heimatgeföhl (hüüt heet dat denn „regionale Identität“) mit. Wenn een de Heimatspraak snacken un verstahn kann, denn höört een dorto.
De Kinner hebbt dor Masse Spaaß an, un se findt dat licht, Platt to lehren. Un stolt sünd se ok, wenn se seggen künnt: „ Wi künnt wat, wat de annern Kinner nich all künnt! Wi künnt unsen Naber verstahn, wenn he platt snackt. Wi hebbt keen Bang vör anner Spraken!“ - Nich bloots in Wulfsen, ok in Rottörp un in anner Kinnergoorns ward Platt snackt - nich jümmers, aber jümmers öfter!
De Wulfser Kinner künnt ok in de Grundschool noch Platt snacken. Dor is denn Diana Loll, de dat mit de Kinner öövt.